ေအာင္ မိုးသူအဖွဲ့လိုက်ဆော့တဲ့ ကစားနည်းတွေမှာတောင် ကဗျာတွေစာတွေနဲ့ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ ကျတော်တို့ဟာ အခုခေတ်မှာ အနည်းငယ်ထက်ပိုသာစွာ အလှမ်းဝေးလာခဲ့ပါတယ်။ မြို့ပြနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်း နေရာတွေလောက် သာ ရှိပါတော့လား ဆိုတဲ့အတွေးတစ်ခုရယ်၊ မြို့ပြဟာ မြို့ပြပိုဆန်လာတာရယ်ကြောင့်ရယ်မို့ မြို့ပြဟာ မြေနေရာရှားပါးမှုကြောင့် မြို့နေလူတန်းစားထဲက ကလေးငယ်အတော်များများဟာ ဦးအောင်တို့တုန်းကလို ကစားနည်းများနဲ့ အလှမ်းကွာဝေးလာကြပါတယ်။ ဦးအောင်တို့ငယ်ငယ်တုန်းက ယောက်ျားလေးတစ်ဖွဲ့ မိန်းကလေးတစ်ဖွဲ့ အပြိုင်အဆိုင်ကစားခဲ့ကြတဲ့ ဂုံညင်းဒိုး ဆိုတဲ့ (ထွေပစ်တိုင်းလည်း ခေါ်ကြမယ်ထင်ပါတယ်။)သစ်သားဖင်ထိုင်ခုံတစ်ခုစီနဲ့ (၂၅)ပေကွာကွာလောက်ကနေ ဂုံညင်းဒိုးပစ်ဆော့ခဲ့တဲ့ ကစားနည်း သိပ်ကိုပညာသားပါပြီး ဆော့လို့လည်း ပျော်ဖို့ကောင်းခဲ့ပါတယ်။ ဂုံညင်းဒိုးကစားနည်းကိုတော့ ဦးအောင်ကိုယ်တိုင် ဓာတ်ပုံနဲ့ သေချာဆော့ပြချင်လို့ လာမယ့်လကုန်ပိတ်ရက်ကျရင် အသေအချာ ပို့စ်တင်မယ်လို့ စိတ်ကူးထားပါတယ်။ ဒီတစ်ခေါက်လည်း ကဗျာလေးတွေ စာလေးတွေနဲ့ဆော့ခဲ့တဲ့ ကစားနည်းနှစ်ခုကို ပြန်စားမြုံ့ပြန်ကြည့် ပါဦးမယ်။ ပထမတစ်ခုကတော့ ပြောဖို့လည်းကောင်း ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုလည်းဖြစ်စေတဲ့ “ရွှေစွန်ညို”ပါပဲ။ ရွှေစွန်ညိုကစားနည်းဟာ […]
ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်တုန်းက ရိုးရာကစားနည်း ကစားနည်းတွေဟာ ကဗျာလေးတွေ စာလေးတွေနဲ့ ဆိုတာ သတိထားမိခဲ့ကြတယ်။ ရိုးရာကစားနည်းလို့ပဲ ခေါ်ကြမှာပေါ့။ အခေါ်အဝေါ်တွေကလည်း မြန်မာဆန်ဆန်မို့။ ကဗျာချိုး စာချိုးလေးတွေနဲ့မို့ ချစ်စရာလည်းကောင်းခဲ့ကြပါတယ်။ များသောအားဖြင့် တစ်ယောက်နှစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘဲ အဖွဲ့လိုက်ကစားနည်းတွေ ပိုများတာမို့ အချင်းချင်းပိုမိုရင်းနှီးစေဖို့ ဆိုတာမလွဲပါဘူး။ ဉာဏ်စမ်းကစားနည်းတွေရှိသလို သည်းထိတ်ရင်ဖိုကစားနည်းတွေလည်းရှိခဲ့ကြပါတယ်။ ပျော်စရာကစားနည်းလည်းရှိသလို ညဘက်တွေမှာ လမ်းမအလယ် ဒါမှမဟုတ် လယ်ကွင်းအလယ်တွေမှာ လသာသာလရောင်နဲ့ ကစားဖို့ အသင့်တော်ဆုံး ကစားနည်းတွေလည်း အများအပြားပါ။ ဒါကြောင့်လည်း သူငယ်တန်းဖတ်စာမှာတောင် ညအခါ လသာလသာ ကစားမလား နားမလား ။ ဆိုတဲ့ သင်ခန်းစာတောင် ဆိုခဲ့ကြသေးတယ်လေ။ တွေးရင်းနဲ့ ငယ်ငယ်တုန်းက ပျော်ပျော်ပါးပါး ကစားခဲ့ရတဲ့ ကစားနည်း (၁)ခုကို သတိရမိပြန်ရော။ ငယ်ငယ်တုန်းတော့ လရောင်အောက်မှာ ဆော့ခဲ့ရတဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ အခုတော့ […]
ရွာထဲစရောက်ခါစက “၂၀၃၅ ရဲ့ ဝမ်းတွင်းစုန်း”ဆိုတဲ့ ဝတ္တုလေးကို မှတ်မိကြဦးမလားမသိဘူး။ အဲသည်တုန်း မြေကြီးကိုချစ်တဲ့ ဘကြီးအောင်ရယ် သူငယ်ငယ်တုန်းက ဆော့ကစားဖူးတဲ့ ရိုးရာကစားနည်းလေး တွေရယ်ကို သတိရအောင် ပြောပြသွားလေးအကြောင်းပေါ့။ အခုတော့ အဲသည်ကစားနည်းလေးတွေ အကြောင်းကို ပြန်စားမြုံ့ပြန်ချင်ပါရဲ့။ တကယ်တော့ အခုတော့ ဦးအောင်ပေါ့။ ကျွန်တော်အရွယ်ကလည်း ဦးအောင်အရွယ်ပဲ ရှိသေးတယ်ဆိုတော့။ ဦးအောင်ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ခပ်ဆန်းဆန်းထွင်ကစားတဲ့ အထဲမှာ ဦးအောင်က ထိပ်ဆုံးကပေါ့။ ငယ်ငယ်တုန်းက ကစားနည်းတွေထဲက ထုပ်စီးတိုး ၊ ခိုတွန်း ၊ စာကလေး ၊ ရွှေစွန်ညို ၊ အရူးမကြီး မစာဥ ၊ ကျောက်ရုပ် ကျောက်ဖြတ် ၊ ရုပ်ရှင်ဖွက်တမ်း ၊ ဥထုတမ်း ၊ ကုလားမစည်း ၊ တရုတ်စည်း ၊ အီစွတ်ကြိုး […]
လုံမလေးမွန်မွန်ကျွန်မ၏အိမ်တွင် ကလေးနှစ်ယောက် ရှိသည်။ မောင်နီ နှင့် မောင်ဖြူ ဟုပင် ခေါ်ကြပါစို့။ ကျွန်မ၏ မောင်နှစ်ဝမ်းကွဲများ ဖြစ်သည်။ မောင်နီ၏ အဖေ နှင့် မောင်ဖြူ၏ အမေသည် မောင်နှမဖြစ်သောကြောင့် သူတို့နှစ်ဦးမှာ ညီအစ်ကိုတစ်ဝမ်းကွဲများ တော်စပ်သည်။ မောင်နီက မောင်ဖြူထက် နှစ်ရက်သာကြီး၏။ သူတို့နှစ်ဦးလုံးသည် ယခုနှစ်ကျောင်းဖွင့်လျှင် သတ္တမတန်းသို့ တက်ရောက်ကြမည်ဖြစ်သည်။ မောင်နီ၏ မိဘနှစ်ပါးသည် လွန်ခဲ့သော သုံးနှစ်ခန့်က ဆုံးသွားကြပြီဖြစ်သည်။ မောင်နီ့တွင် အစ်မတစ်ယောက်ရှိ၏။ သူတို့မောင်နှမနှစ်ဦးကို အဒေါ်အရင်းဖြစ်သော မောင်ဖြူ၏ အမေက စောင့်ရှောက်ထားသည်။ ယခုအခါ မောင်နီ၏ အစ်မကို တစ်ဝမ်းကွဲအဒေါ်များက ခေါ်ယူစောင့်ရှောက်ထားသောကြောင့် အိမ်တွင် မောင်နီတစ်ယောက်သာ ကျန်တော့၏။ မောင်ဖြူ့တွင်တော့ ညီတစ်ယောက်ရှိသည်။ မောင်ဖြူ့အောက် ငါးနှစ်ခန့်ငယ်သည်။ ထို့ကြောင့် မောင်ဖြူတို့မိသားစုတွင် မောင်ဖြူ့အဘွား (အမေ၏ […]
အဲသည်နေ့က ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို မကြီးကခွေးလေးတစ်ကောင်ယူလာခဲ့တယ်။ အဲ့သည်တုန်းက ၂၀၀၅ခုနှစ် လောက်ကပေါ့။ ကျတော်က အိမ်အလုပ်နဲ့ အိမ်မှာကလေးတွေစာသင်နေခိုက်အချိန်။ အိမ်ကလူ အကုန်က ကြောင်လေးတွေဆို သိပ်မချစ်တတ်ကြဘူး။ ကျွန်တော်အပါအဝင်ပေါ့။ အဲသည်အချိန်တုန်းက အစိုးရဝန်ထမ်း တွေဟာလည်း နေပြည်တော်ကိုပြောင်းရတဲ့အချိန် မှတ်မှတ်ရရပါပဲ။ ကျွန်တော့် အစ်မကလည်း MRTV-4 မှာမဟုတ်ဘဲ ဘဏ်မှာလုပ်နေတဲ့အချိန်။ သူ့ရဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အစ်မကြီးက နေပြည်တော်ပြောင်း ရမှာမို့ အထီးနဲ့အစ်မနှစ်ကောင်ရှိတဲ့အထဲက “ကဲကဲ”ဆိုတဲ့ တယ်ရီယာခွေးမလေးကို အစ်မကိုပေးလိုက်တာ ပါပဲ။ ရောက်ရောက်ချင်း အဖော်မဲ့နေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်ပျော်စရာပါပဲ။ အိမ်မှာလည်း အမွှေးပွပွခွေးလေး တစ်ခါမှ မမွေးဖူးသေးတော့ ပျော်တာပေါ့။ “ကဲကဲ”က ရောက်ခါစ သုံးနှစ်သမီးလောက်ရှိမှာပါ။ ထိန်းရကျောင်းရ တာ ကျွန်တော့်အလုပ်ပဲပေါ့။ မကြီးကတော့ ပေးလိုက်တဲ့သူတွေက အလုပ်ရှုပ်မှာစိုးလို့ တားဆေးထိုးပေး လိုက်တယ်ပြောတယ်။ ရောက်တာတစ်ပတ်လောက်ကြာတဲ့အခါ “ကဲကဲ”မှိုင်မှိုင်နေတာ ကျွန်တော် […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)ဟဲ့ ထ ထ မျက်နာသစ်သွားတိုက်ရမယ်။ ပြီးရင် ပြီးရင် ဪ အိမ်သာတက်ရမယ်။ ဝမ်းကလွယ်တော့လမ်းမှာ ဒုက္ခရောက်ရင်မလွယ်။ ပြီးတော့ ပြီးတော့ အင်း လက်ဆေး။ ကော်ဖီဖျော်။ ဘီစကစ်လေးပါးစပ်ထဲတစ်ချက်ပစ်ပြီး လျှာလေးနဲ့မွှေ။ စားသောက်သောက် မြန်မြန်လုပ်ပြီးတော့ အလှပြင် ပြင် အင်း မနေ့ညက မီးပူတိုက်ထားတဲ့ ဒီနေ့မနက်ဝတ်မယ့်ဝတ်စုံသုံးစုံ အဲဟုတ်ဖူး တစ်စုံ နှစ်စုံက ရွေးလို့ရအောင် အရံထား ကိုယ်နဲ့ကပ်လိုက်ခွာလိုက်။ နံရံကပ်မှန်ပေါ်က ကိုယ့်ခန္ဒာကိုယ် လေးဆယ့်ရှစ်ပတ်လောက်ကပ်လိုက် ခွာလိုက် လှည့်ပတ်ကြည့်။ စိတ်တိုင်းကျရွေးပြီး ဝတ်လိုက်တော့ တစ်ခုလိုသေးတယ် အဲ အဲဆိုမှ မိတ်ကပ်ပြင် နှုတ်ခမ်းညို အိုတွဲတွဲကို အနီဆိုးရမလား အညိုဆိုးရမလဲလို့ စဉ်းစားရင်းလွန်ဆွဲ။ အနီရောအညိုပါစပ်ဆိုးလိုက်တော့ အလှတို့စိုရွဲသွားသလိုလို အို မျက်တောင်လေးကို ပေကလပ် ပေကလပ်ခတ်ကြည့် ဆွဲဆောင်မှုှရှိရဲ့လား ပြန်ညှိ […]
naywoon niဂွစာပို့စ် အချိန်ပြည့် လူတွေကို ဒဲ့ ကြည့်တတ်သူဖြစ်နေတော့ ကြားသမျှ စကားတွေ မဆုံးခင် အတွေးက အဆုံးထိတွေးမိလိုက်ပြီးပြီ ။ အဲ့ဒါက မကောင်းမှန်းသိပေမယ့် ကိုယ်နဲ့ နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်ကျော် အတူယှဉ်တွဲနေလာခဲ့တာဆိုတော့ အကျင့်က ဖျောက်မရတာခက်တယ် ။ တက္ကသိုလ်တုန်းက ကဗျာရေးဖော် ကိုအောင်ဂျမ်းရဲ့ ဲဆေးလိပ်တစ်တိုနဲ့ လျှာကိုဓားလိုသွေး နာတာရှည်ရောဂါမွေးမယ် ဆိုတဲ့ ကဗျာတစ်စ လိုပဲ ဟော့ဒိ ဖွားဘက်တော် ပါးစပ်ကြီးက မပြောရမနေနိုင်ပေါင် ပြောပြောမိနေတော့ မခက်ဘူးလား :)။ တစ်ရက်က ဟိုးလေးတစ်ကျော် ပြောနေကြတဲ့ကိစ္စ ။ သူတို့ပြောမှ လူတွေ ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားကြ ။မေးကြ မြန်းကြ စုတ်သပ်ကြ ။ တောက်ခေါက်တဲ့သူကခေါက် ။ အဆင်းဘီးတပ်ပေးသူကလည်းမရှား ။ သူတို့မျှမျှ တတပြောပါတယ်ဆိုမှ ပြစ်မှုကပိုထင်ရှားသွားတဲ့ စတေးတပ်တွေကလည်း ဖေ့စ်ဘုတ်ထဲမှာပွစိရိုက်သွား […]
ムラカミလူတကိုယ် အကြိုက်တမျိုးဗျ ကျုပ်ဂွကျတာလည်းမပြောနဲ့ ကျုပ်မိဘကလည်း တယ်ဂွကျသကိုး ဖော်ကောင် လုပ်ပဟေ့ ဖားသားကြီး ဘာကြိုက်တုန်းမေးရင် အဖြေက ရိုးရိုးလေးရယ် တခွန်းတည်းဖြေလိမ့်မယ် သရက်သီး လို့ စိမ်းစိမ်းမှည့်မှည့် အကုန်စားသဗျ အပင်စိုက် ဝါသနာပါပြီး သစ်ခွစိုက် အင်မတန်ကျွမ်းကျင်တဲ့သူ့ကို အကြင်သူသည် သရက်သီးတလုံး လက်ကကိုင်ပီး ဒါဘာသရက်တုန်းတော့ သွားမမေးလေနဲ့ ဓားနဲ့လိုက်ခံရအံ့။ လက်ထဲက သရက်သိီးခ်ြွြဲစားဖို့ေပြောပာါတယ် အမျိုးအစားခွဲဖို့ စိုက်ဖို့ဆိုတာထက် စားစရာလို့ပြြဲမြင်တော့တာကိုး အဲ့လို မိမိဂီ ကျတော့ ပြောင်းဖူးခည မိမိဂီ ပြောင်းဖူးကြိုက်တယ်မကြိုက်တယ် ယဲဇားနဲ့ချိန်းတွေ့တုန်း နှာခေါင်းထဲ ပြောင်းဖူးပြုတ်နံ့ရလို့ ခနနော်ဆိုပြီး ပြောင်းဖူးအရှာထွက် တွေ့တော့ဝယ်စား ယဲဇားကိုမေ့သွားပီး ပျော်ပေေျာ်ကြိီး အိမ်ပြန်သွားတာ ပြတ်ပါရောလားဗျာ တခါတလေ ထမင်းလွတ်တောင်စားသေးတယ် ပြောင်းဖူးနဲ့ပတ်သတ်ပီး ငယ်ငယ်က ငိုဖူးသေဗျေ […]
ခရေပန်းဆိုတာနဲ့ ငယ်ဘဝလေးကို ပြေးမြင်မိသလိုပါပဲ ကျွန်တော်ဟာ ခရေပန်းလေးတွေကို သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်။ သိတတ်စ လေးနှစ်သားလောက်ကတည်းက သစ်ပင် ပန်းပင်တွေနဲ့ ရင်းနှီးခဲ့သူမို့ ကျွန်တော်ဟာ သစ်ပင် ပန်းပင်တွေကို အရမ်းချစ်တယ်။ ကျွန်တော့်ဖေဖေက ကျွန်တော်လေးနှစ်သားမှာ ဆုံးပါးခဲ့တာဆိုတော့။ အဲ့သည်တုန်းက ကျွန်တော်တို့အိမ်ရှိတဲ့ ခြံလေးဟာ ပေ(၂၀)ကျယ်တယ်။ အပင်စိုက်လို့ရအောင် ကျယ်တယ်လို့လည်း ပြောလို့ရတာပေါ့။ ကျွန်တော်က မောင်နှမငါးယောက်ထဲမှာ အငယ်ဆုံး။ အဲ့သည်တုန်းက အစ်မအလတ်က နေကြာပန်းပင်တွေစိုက်တယ်။ အစေ့ထုတ်လို့ရတဲ့ နေကြာပန်းတော့မဟုတ်ဘူး လက်တစ်ဝါးစာပွင့်တဲ့ ပန်းနေကြာတွေ တစ်ပင်မှာ တစ်ပွင့်တည်းမဟုတ်ပဲ အများကြီးပွင့်တဲ့နေကြာတွေ အရမ်းလှ အရမ်းမွှေးပေါ့။ အစ်မငယ်ကတော့ နံနံပင်တို့ မုန်လာပင်ပေါက်တို့စိုက်တယ်။ မျိုးစေ့တွေဝယ်ပြီးတော့။ တစ်အိမ်စာ တစ်နိုင်တစ်ပိုင်ပေါ့။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က ပေ(၂၀)နှစ်ထပ်ဆိုတော့ ခြေတံရှည်အိမ်အမျိုးအစားပေါ့။ အောက်ထပ်ကတော့ တစ်ဝက်သာရှိပြီး နောက်ပိုင်းကိုတော့ ခြံခတ်ပြီး ဖေဖေရှိစဉ်တုန်းက ကြက်တွေ […]
kotun winlattအမျိုးဖြုတ်မဲ့ ဖိုးတုတ် @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ နှစ်စဉ်ကျင်းပမြဲဖြစ်သည့် ရွာဦးစေတီ ဘုရားပွဲရောက်လေတိုင်း ကိုဖိုးတုတ်မှာ နှာခေါင်းရင်းတွင် ပြားချပ်ချပ်ဖြစ်နေသည့်နေရာကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ကြည့်ပြီး တစ်မျိုး ထက်ပိုင်းကျိုးနေသည့် ရှေ့သွားနှစ်ချောင်းနေရာကို လျှာဖျားလေးဖြင့် တို့တို့ကြည့်ရင်း တစ်ဖုံဖြင့် မေ့မရနိုင်သော ညလေးတစ်ညအကြောင်းကို ပြန်မတွေး ပြန်မမြင်ယောက်ပဲ မနေနိုင်ချေ။ ကိုဖိုးတုတ်ကား ယခုဆိုလျှင် အသက် ၄ဝ ကျော် လူပျိုကြီး ….. လူငယ်ဘဝက ယခုလို ရွာဦးဘုရားပွဲရောက်တော့မည်ဆိုလျှင် ကိုဖိုးတုတ်တို့က ဘုရားပွဲတော်မှာ ဘယ်လို အဝတ်အစား ဘယ်လို အပြင်အဆင်ဖြင့် ကဲလိုက်မည်ဖြင့် မမောနိုင်အောင် ပြင်ဆင်ခဲ့ရတာ မဟုတ်လား ….. အခုတော့လည်း ကိုဖိုးတုတ်မှာ ဘုရားပွဲရောက်လေတိုင်း နာကျင်စရာ ခံပြင်းစရာ အတိတ်က သူ့ကို ကလူကျီစယ်နေပေတော့သည်။ ဘကြီးတုတ်ဟူသည်မှာ ယခု အသက် ၄ဝကျော်လာမှ […]
အလွဲတစ်ခုတော့ ပြီးခဲ့ပြန်ပြီ အလွဲအမှားတို့ ပေါင်းစည်းပြီး ရလာဒ်က မြန်မာလူမျိုးလို့တောင်ပြောလိုက်ချင်သေးရဲ့ ။ ကိုယ်ပိုင်ဆိုလို့ မာမာထန်ထန် လက်ညိုးထိုးပြစရာ တစ်ခုမှမရှိပါဘဲ အငှားပစ္စည်းများနဲ့ အကြွားထူတာလဲ မြန်မာတွေပါပဲ ။ အလွဲတွေထဲမှာ အလွဲအကြီးဆုံးကတော့ သင်္ကြန် ဆိုတာပါပဲ ။ နှစ်ပေါင်းတစ်သောင်းလောက်ရှိတဲ့ ဗြဟ္မဏ ပြက္ခဒိန်ကို သက္ကရာဇ်တွေဖြို ခပ်တည်တည်ယူသုံး ။ ပြက္ခဒိန်နဲ့ အတူပါလာတဲ့ ဗြဟ္မဏ အယူအဆနဲ့ နှစ်သစ်ကူး ပွဲတော်ကို မြန်မာမှုပြုပြီး ကိုယ်ပိုင် ယဉ်ကျေးမှု လုပ်ခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင်ကျော်ခဲ့ပါပြီ ။ ပဒေသရာဇ် ခေတ် အဆက်ဆက်မှာ သင်္ကြန်ဟာ မင်းပွဲစိုးပွဲသက်သက်ပဲလား ။ ပြည်သူတွေနဲ့ကောသက်ဆိုင်ရဲ့လားမသိ ။ ကုန်းဘောင်ခေတ်မှာသာ စာဆိုတို့ သင်္ကြန်ကိုဖွဲ့တာဖတ်ဖူးရ ။ ကျန်တဲ့ခေတ်တွေမှာတော့ သင်္ကြန်မှာ ပြည်သူတို့ ပါဝင်ဆင်နွဲပုံကို […]
၂၀၀ရ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလမှာ ကျွန်မတို့ တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် နောက်ဆုံးစာမေးပွဲ ဖြေရပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ရွှေဝါရောင်တော်လှန်ရေးဖြစ်တော့ ကျောင်းပိတ်ချိန်ကို တစ်လထပ်တိုးပြီး ၂၀၀ရ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလမှာ ဒုတိယနှစ် ပြန်တက်ရမယ့်အစား ၂၀၀၈ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလမှာမှ ကျောင်းပြန်တက်ရပါတယ်။ မတ်လကုန်မှာ စာသင်နှစ်ဝက် ကျောင်းပြန်ပိတ်တော့ စာသင်ချိန် (၃) လတည်းရှိတဲ့အတွက် ပထမနှစ်ဝက်စာမေးပွဲကို ဇွန်လကျောင်းပြန်တက်မှ ဖြေရမယ်ဆိုလို့ စာအုပ်တွေတစ်ထပ်ကို ပိုက်ပြီး ပြည်တော်ပြန်ရပါတော့တယ်။ ၂၀၀၈ ခုနှစ် ဧပြီလ (၇) ရက်နေ့မှာ အဘွားဆုံးပါတယ်။ ကျွန်မအတွက်တော့ အကြီးမားဆုံး ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုပါပဲ။ အမေက မောင်လေးကို ထပ်မွေးတော့ ကျွန်မအသက်က တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လေးရယ်။ အဲဒီအချိန်ကတည်း နို့ဖြတ်ပြီး အဘွားနဲ့ အိပ်ခဲ့ရတာပါ။ အဘွား ဘယ်သွားသွား တောင်ဝှေးလိုပဲ လိုက်ခဲ့ရတယ်။ ဆယ်တန်းအောင်လို့ […]
တစ်ခါတုန်းက ဘဝတွေ ၁ ကို ရေးပြီးတော့ အပိုင်း ၂ ကို ရေးမယ်လို့ ကြံရွယ်တဲ့အခါ ဘယ်အမှတ်တရကို ရေးရပါ့မလဲဆိုပြီး တွေးကြည့်တော့ သူငယ်ချင်းအကြောင်းတွေရေးရင် သူတို့က ကျနော့်ကို ဖော်ကောင်လုပ်တယ်လို့ ထင်နေကြပါလိမ့်မယ်။ (တကယ်တမ်းက ဖော်ကောင်လုပ်တာမဟုတ်… လူစုံတဲ့နေရာမှာ ရှင်းပြတာပါ….) ဒီအတွက် ကျနော်အပိုင်း ၂ ကိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ အမှတ်ရစရာအကြောင်း မရေးတော့ပါဘူး….. ကျနော်တို့ မြစ်ကြီးနား GTI နောက်ဆုံးအသုတ်ရဲ့ တကယ်အမှတ်တရဖြစ်စေမဲ့ အကြောင်းလေးကို ရေးပါရစေ……………………………………….. GTI နောက်ဆုံးအသုတ်လို့ ပြောရတာက ကျနော်တို့ ကျောင်းတက်နေစဉ်ကာလမှာပဲ စက်မှုလက်မှုသိပ္ပံ ထိုမှ စက်မှုလက်မှုကောလိပ် ထိုမှ နည်းပညာ ကောလိပ်ဆိုပြီး အဆင့်ဆင့် ပြောင်းလဲသွားခဲ့လို့ပါ …. ကျနော်တို့နောက်ပိုင်း တက်ရတဲ့ကျောင်းသား/သူတွေက နည်းပညာကောလိပ် ကျောင်းသား/သူတွေဖြစ်သွားလို့ပါ…..။ ကျနော်တို့ […]